Dzięki HSPA, urządzenie mobilne przestało być tylko narzędziem do konsumpcji treści; stało się potężnym narzędziem do tworzenia i interakcji w czasie rzeczywistym. Połączenie szybkiego łącza zstępującego i szybkiego łącza zwrotnego zmieniło to, co było możliwe w sieci komórkowej:

• Wideokonferencje: Płynna rozmowa wideo wymaga wysyłania własnego strumienia wideo wysokiej jakości (uplink) przy jednoczesnym odbieraniu strumienia drugiej osoby (downlink). HSPA uczyniło to płynną rzeczywistością.
• Media Społecznościowe i Pamięć Masowa w Chmurze: Wysyłanie zdjęć o wysokiej rozdzielczości na platformy takie jak Instagram czy Facebook, czy synchronizowanie folderu z dokumentami z usługą chmurową, z frustrująco powolnego zadania stało się szybkie i bezwysiłkowe.
• Interaktywne Gry Online: Gry online w czasie rzeczywistym wymagają niskich opóźnień w obu kierunkach, aby wysyłać swoje ruchy na serwer (uplink) i otrzymywać aktualizacje stanu gry (downlink). Zredukowane opóźnienie HSPA na obu ścieżkach radykalnie poprawiło doświadczenia z gier mobilnych.
• Mobilne Hotspoty: Solidny uplink HSPA sprawił, że używanie smartfona jako osobistego hotspotu Wi-Fi stało się praktyczne, zapewniając realne połączenie internetowe dla innych urządzeń, takich jak laptopy.

HSDPA i HSUPA zostały zaprojektowane z wspólnym zestawem zasad. Ta spójność architektoniczna uczyniła HSPA eleganckim i wydajnym systemem. Główne idee zostały odzwierciedlone zarówno w łączu zwrotnym, jak i zstępującym:

• Inteligencja Szeregowania na Krawędzi Sieci: W obu przypadkach główny scheduler odpowiedzialny za alokację zasobów radiowych został przeniesiony z odległego RNC do znacznie bliższego Węzła B. Pozwoliło to na niemal natychmiastowe reakcje na zmieniające się warunki radiowe dla ruchu pobierania i wysyłania.
• Szybkie Retransmisje z HARQ: Obie technologie zaimplementowały szybki, oparty na sprzęcie protokół HARQ. Oznaczało to, że błędy transmisji, zarówno w łączu zwrotnym, jak i zstępującym, mogły być wykrywane i korygowane w ciągu milisekund, radykalnie zmniejszając opóźnienia.
• Krótki Interwał Czasu Transmisji (TTI): Zarówno HSDPA, jak i HSUPA używały krótkiego, $2 \text{ ms}$ TTI, umożliwiając szybkie działanie mechanizmów szeregowania i HARQ oraz szybką adaptację do stale zmieniającego się środowiska mobilnego.

To zunifikowane podejście oznaczało, że Węzeł B stał się centralnym hubem do zarządzania szybką ścieżką danych w obu kierunkach, co sprawiło, że cała sieć była bardziej usprawniona i responsywna.

To nie przypadek, że powstanie nowoczesnego smartfona, poczynając od pierwszego iPhone&aposa w 2007 roku, idealnie zgrało się z powszechnym wdrożeniem sieci HSPA. Pierwszy iPhone, w rzeczywistości, został wprowadzony bez obsługi 3G, ale jego następca, iPhone 3G, wykorzystał HSPA, aby zapewnić bogate doświadczenie internetowe i aplikacyjne, które zdefiniowało ten produkt. HSPA zapewniło niezbędną prędkość i responsywność, aby interfejsy graficzne, sklepy z aplikacjami i bogate w media aplikacje stały się nie tylko możliwe, ale i przyjemne w użyciu na urządzeniu mobilnym. Bez HSPA, ekonomia aplikacji, jaką znamy, mogłaby nigdy nie wystartować.

Dla operatorów sieci, HSPA było kluczową inwestycją. Oferowało opłacalną ścieżkę modernizacji w stosunku do początkowych wdrożeń UMTS. Poprawiona wydajność widmowa HSPA oznaczała, że mogli oni obsługiwać znacznie większy ruch danych w ramach tej samej części licencjonowanego widma radiowego. Zwiększyło to ogólną pojemność ich sieci, poprawiło zadowolenie klientów poprzez zapewnienie wyższych prędkości i pozwoliło im wprowadzić zróżnicowane plany taryfowe, które stały się głównym źródłem przychodów na następną dekadę.

HSPA było niezbędnym krokiem ewolucyjnym, który utorował drogę dla 4G Long-Term Evolution (LTE). Podstawowe zasady techniczne, które zapoczątkowano w HSPA, takie jak przeniesienie inteligencji szeregowania na krawędź sieci (do Węzła B), szybka korekcja błędów z HARQ oraz adaptacyjna modulacja i kodowanie, stały się fundamentalnymi koncepcjami w projektowaniu jeszcze potężniejszego interfejsu radiowego LTE. HSPA stanowiło rzeczywiste, wielkoskalowe pole testowe dla tych idei, pozwalając branży wyciągnąć cenne wnioski, które bezpośrednio wpłynęły na rozwój sieci następnej generacji.