PCM-24 (T1) vs PCM-30/32 (E1)
Porównanie długości ramki, kanałów, sygnalizacji i kwantyzacji.
Dwa Światy Transmisji Cyfrowej
Brak jednego, globalnego standardu dla PDH doprowadził do rozwoju dwóch głównych, fundamentalnie niekompatybilnych systemów dla pierwszego poziomu hierarchii cyfrowej. Standard europejski, znany jako E1, znacząco różni się strukturą, pojemnością i metodą sygnalizacji od swojego północnoamerykańskiego odpowiednika, T1. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla docenienia złożoności historycznych sieci międzynarodowych i motywacji stojącej za zunifikowanymi standardami SDH/SONET, które nastąpiły później.
E1 vs. T1: Bezpośrednie Porównanie
Poniższa tabela przedstawia szczegółowe porównanie kluczowych parametrów dla systemów PCM-30/32 (E1) i PCM-24 (T1).
| Parametr | PCM-24 (T1 - Ameryka Płn.) | PCM-30/32 (E1 - Europa) |
|---|---|---|
| Całkowita przepływność | 1544 kbit/s | 2048 kbit/s |
| Długość ramki | 125 µs (193 bity) | 125 µs (256 bitów) |
| Kanały użytkownika na ramkę | 24 | 30 |
| Metoda sygnalizacji | Sygnalizacja wpleciona (Robbed-Bit) | Dedykowana szczelina (TS16) |
| Prawo kompresji | µ-law | A-law |
Szczegółowa Analiza Różnic
- Struktura Ramki i Przepływność: Najbardziej oczywistą różnicą jest rozmiar. System E1 grupuje więcej kanałów, co skutkuje większą ramką (256 bitów w porównaniu do 193 bitów w T1) i wyższą całkowitą przepływnością (2.048 Mbit/s w porównaniu do 1.544 Mbit/s w T1), wszystko w tym samym czasie 125 µs.
- Metoda Sygnalizacji: To kluczowa różnica funkcjonalna.
- E1 używa Sygnalizacji Skojarzonej z Kanałem (CAS), dedykując całą szczelinę czasową (TS16) wyłącznie na potrzeby sygnalizacji. Utrzymuje to dane użytkownika w nienaruszonym stanie, ale poświęca przepustowość jednego kanału na sygnalizację.
- T1 wykorzystuje . W tej technice system okresowo „kradnie” najmniej znaczący bit z kanału głosowego użytkownika w celu przesłania sygnalizacji. Zapewnia to 24 pełne kanały na ładunek, ale kosztem niewielkiego pogorszenia jakości transmisji głosu.
- Prawo Kompandowania: Oba systemy używają nieliniowej kwantyzacji w celu optymalizacji jakości głosu, ale używają różnych, niekompatybilnych algorytmów.
- Ameryka Północna i Japonia używają prawa µ-law.
- Europa i większość reszty świata używa prawa A-law.